کامیار عبدی ـ از پژوهشگران و باستان شناسانی که پژوهشها و مطالعات زیاد درباره دوره هخامنشیان دارد ـ در باره ی وصیت نامه ای منتسب به کوروش که دربرخی پایگاه های اینترنتی، نشریات، پوسترها و کتابها منتشر شده، به خبرنگار مهر گفت: منابع تاریخی و مکتوب مربوط به دوره هخامنشیان را مطالعه کرده و می دانیم کدام منابع موثق و قابل استناد هستند. این منابع سنگ نبشته و یا گل نوشته هایی بوده اند که از دوره هخامنشیان به جا مانده است. ولی تا جایی که می دانم چیزی به نام وصیت نامه کوروش نداشته ایم.

وی ادامه داد: این وصیت نامه ها را به داریوش نیز نسبت می دهند. روی آرامگاه داریوش متنی را مشاهده می کنیم ولی نمی توان به آن وصیت نامه گفت. این متن بیشتر به یک گزارش کاری چند زبانه از زندگی اش است تا وصیت نامه.

این فارغ التحصیل دانشگاه میشیگان در پاسخ به این سوال که چه کسانی ممکن است این متون را نوشته باشند گفت: عده ای از کوروش پرستان افراطی که تا نام کوروش را به زبان می آوریم ادعای میهن پرستی می کنند درحالی که از تاریخ و دوره تاریخی هخامنشیان اطلاعی ندارند.

عبدی بیان کرد: نه تنها وصیت نامه ای منتسب به کوروش نوشته اند بلکه از وقتی منشور کوروش به ایران آمده است، هر روز یک کتاب درباره کوروش منتشر می شود به نحوی که در یک تحقیق حدود 27 جلد کتاب از بازار کتاب تهران تهیه کردم که همگی از روی هم کپی شده بود و موضوع آنها کوروش، زندگی نامه او و وصیت نامه اش بود. جالب اینجاست که هیچ کدام از این کتاب ها را نه مورخان نوشته اند و نه باستان شناسان.

وصیت نامه های کوروش و داریوش نه تنها در کتابهایی که انتشار آنها بدون نظارت مناسب در بازارهای ایران رواج پیدا کرده، حقیقت ندارد بلکه در بسیاری از اماکن تاریخی و گردشگری نیز مشاهده شده که در کنار فروش صنایع دستی و اقلام تبلیغاتی، پوسترهایی از این دست تحریفات تاریخ نیز کم نیستند. با این حال انتشار این مطالب به حدی برای مردم عامه باور پذیر شده که حتی آنها را در قالب بروشور نیز در برخی از همایش ها و برنامه ها می توان دید.

منبع: خبرگزاری مهر